reisverslag Amersfoort-Madeira

Reisverslag -1-
Traject Amersfoort-Southampton-Madeira
Eindelijk was het zo ver. Op 22 september werden wij door Jeannets zoon Harold,naar onze busopstapplaats Amersfoort gebracht. Volgens de uitgebreide informatie van onze touroperator zouden wij met een bus van de firma van Noot, naar Southampton worden gebracht vanaf opstapplaats Stationsplein Amersfoort.Vertrektijd half tien Amersfoortse tijd…Toen wij om vijf minuten voor vertrek nog geen bus van van Noot hadden ontdekt, begonnen wij ons enigszins ongerust te maken.Ook op het Stationsplein waren geen andere, dan stadsbussen te zien. Om een lange inleiding korter te maken: Achter het Stationsplein stond een bus van de firma Van Kooten op ons te wachten..Van Noot had zeker afgehaakt….
De rit naar Calais verliep voorspoedig en wij werden daar al getrakteerd op een “minicruise”naar Dover. Op de weg naar Southampton was er op de M20 een ongeluk gebeurd, waarbij een gekantelde vrachtwagen de weg versperde.Hierdoor werd de bus gedwongen om 4 uur te wachten voordat de reis weer kon worden voortgezet. Een wat oudere passagiere (87) vond het maar vreemd dat er geen helikopter werd ingezet om de passagiers verder te vervoeren… Aankomst in Hotel was te laat voor een normale maaltijd, maar wij konden nog wel soep en patat bestellen…
Het inschepen de 23e, verliep op rolletjes en om 1.00u (Southamptontijd) konden we al in de hut.Om 15.00u werd en de koffers afgeleverd. Het uitpakken en inruimen van de kasten en lades vergde bijna net zo veel tijd als het inpakken van de koffers….
Het vertrek van de boot was indrukwekkend, want de gemeente Southampton zorgde voor muziek en vuurwerk, terwijl kanonnen op de kade confettie de boot opbliezen. Een band speelde bij het vertrek “land of hope and glorie “waardoor menig passagier een traantje moest wegpinken….
Na 2 zeedagen werd Madeira aangedaan. Het zonnige Madeira uit het liedje van Eddy Cristianie, bleek niet zo zonnig te zijn.Het eiland werd omgeven door laaghangende bewolking ,met soms wat nattige neerslag. Wel een leuke excursie gedaan waarbij wat bergtoppen in de mist zaten, maar het was de moeite waard.
Madeira is bekend om zijn bloem,waarvan er niet zo veel meer bloeiden. Verder groeien er op het eiland een soort bomen, waarvan de bloeiende bloemen bestemd zijn voor de parfumindustrie. Men maakt er o.a. Chanel van.Ookis er een uitgebreide bananencultuur. Deze bananen zijn echter uitsluitend bestemd voor Portugese consumptie. Verder is het eiland beroemd om zijn ” Levada’s” Dit zijn irrigatiekanalen welke door de bergen lopen. Deze kanalen worden ook gebruikt als wandelroutes. Er komen elk jaar veel touristen naar Madeira om via deze Levada’s te wandelen.Onderdeel van de excursie was ook een bezoek aan een wijnproeverij , om het fameuze glaasje Madeira te nuttigen.
Omdat de gemiddelde leeftijd in de bus 60plus was, had het glaasje Niet de uitwerking zoals in het liedje van “een glaasje Madeira my dear ?”…. (Wie zong dat ook al weer?)
De laatste stop van de excursie was in het centrum van de hoofdstad Funchal. Hier hebben wij op een terrasje nog een drankje genuttigd en was het prettig om weer eens met Euro’s te betalen. Wat eveneens een prettige bijkomstigheid was,dat de drankjes aanzienlijk voordeliger waren, dan aan boord..We werden weer netjes bij de cruisterminal afgeleverd. Het is een pas nieuw gebouwde terminal, waarvan Jeannet niets meer herkende uit het verleden. Voorheen waren er volop winkeltjes bij de oude terminal, maar daar is niets meer van over.
’S avonds werd er nog een dansshow gegeven door een folkloristische dansgroep van het eiland.
Bij het vertrek, om half twaalf s‘avonds,viel het op dat het eiland verlicht is als een kerstboom..Het eiland is op alle hellingen bebouwd, dat moet wel, want er is weinig vlak land te bekennen. In Spanje zie je in de bergen vaak clusters licht, waar de dorpjes zich bevinden en op de berghellingen is het verder aardedonker.
Op de 27e september hebben we de verjaardag van Jeannet gevierd. We kregen ballonnen aan de hutdeur geplakt en Jeannet ontving een verjaarskaart van de Kapitein himself.. Met Nederlandse passagiers een High-tea op het achterdek genoten en bij het diner werd er door het bedienend personeel
“happy birthday “ gezongen. Al met al een leuke dag. Na 5 zeedagen zullen wij in Santa Lucia aandoen, waarna er een 2e reisverslag zal volgen.
Volgende keer wat meer over het schip, de mensen,passagiers en bemanning. Tevens zal aandacht worden besteed aan het ETEN aan boord.